اگرچه پیشرفت های بسیاری در درمان سرطان پستان صورت گرفته است، اما عود سرطان یک مسئله بسیار مهم وچالش انگیز می باشد.طبق اطلاعات به دست آمده از یک مطالعه جدید، این مکان وجود دارد که از طریق سلول های سرکش به درصد احتمال بازگشت و عود سرطان پستان پی برد.
اکنون می توان طیف گسترده ای از انواع سرطان ها را درمان کرد و در نتیجه، میزان بقا در حال افزایش است.
به عنوان مثال، در سرطان سینه، میزان بقای 5 ساله 89 درصد است و میزان بقاء 10 ساله 83 درصد است. در واقع، بر اساس یک مطالعه، میزان بقای ده ساله برای سرطان سینه در 60 سال گذشته سه برابر شده است.
با این حال، هنوز سرطان پستان “دومین علت مرگ ناشی از سرطان در زنان است”.
اگرچه به طور مدام پیشرفت هایی برای درمان سرطان پستان انجام میشود، اما از نظر یک جنبه خاص این بیماری، درک و پیشگیری از آن دشوار است.
اگر چه درمان سرطان بهبود یافته است . به این معنی است که بسیاری از بیماران از تومور اولیه جان سالم به در میبرند، اما این بیماری اکنون علت اصلی مرگ بیماران مبتلا به سرطان پستان است.
عود بیماری عامل اصلی مرگ در میان بیماران مبتلا به سرطان پستان است.
روش جراحی و حذف بافت بدخیم و انجام شیمی درمانی کارهایی برای از بین بردن سلول های سرطانی می باشد، اما اغلب، برخی از سلول های باقی مانده زنده خواهد ماند. این سلول های باقی مانده می تواند منجر به رشد دوباره سرطان شود.
متاسفانه تا زمانیکه این سلول ها رشد خود را آغاز نکنند از وجود آن ها بی خبریم و پیشگیری از عود بیماری بسیار دشوار استمقاله ای که این هفته در مجله تحقیقات بالینی منتشر شده، بینش جدیدی را در این فرآیند به ارمغان می آورد و وعده می دهد که می توان این سلول هارا شناسایی کرد.
یک مقاله، که این هفته در ژورنال تحقیقات بالینی منتشر شد ، بینش جدید را در این فرآیند ارایه میدهد و قول میدهد که احتمال شناسایی این سلول ها امکان پذیر است.
این تیم از یک موش در کنار یک تکنیک نسبتا جدید شامل so یا ساختارهای organotypic استفاده کرد. Organoids مجموعه کوچکی از سلولهایی هستند که خارج از بدن کشت میشوند. آنها ساختار و عملکرد اعضا را تقلید میکنند و برای آزمایش مواد مخدر، بررسی توسعه ارگ و بررسی درمانهای شخصی ، مفید می باشند.
محققان از آزمایشگاه بیولوژی مولکولی اروپایی به رهبری مارتین Jechlinger نسخه برداری ژنها و مسیرهای متابولیسم در این سلولهای باقیمانده را بررسی کردند و دریافتند که سلولهای باقیمانده دارای ویژگیهای مولکولی هستند که به روشنی آنها را از بافت طبیعی سینه متمایز میکنند و به نظر می رسد که باعث بازگشت مجدد میشوند .”
محققان یک امضای مواد شیمیایی را در این روش شناسایی کردند که سلولهای باقیمانده از لیپیدها استفاده میکنند . فرآیند تغییر یافته ، به حفظ سطح بالایی از گونههای واکنش پذیر اکسیژن کمک میکند، که مولکولهایی هستند که به DNA آسیب میرسانند. این تیم بر این باور است که این موضوع میتواند در عود مجدد این بیماری نقش داشته باشد.
برای بررسی اهمیت این تغییرات متابولیک، تیم تغییرات را معکوس کرد. Jechlinger میگوید: ” وقتی ما این ویژگیها را در موشها درمان کردیم، تومور آنها عود کرد .”
پس از شناسایی این تفاوت در سلولهای باقیمانده، آنها یافتههای خود را در موشها و organoids با نمونهبرداری از بیماران مبتلا به سرطان پستان مقایسه کردند. در این کار، آنها از مرکز ملی بیماریهای Tumor در هایدلبرگ، آلمان، و موسسه اروپایی غدد در میلان ایتالیا کمک دریافت کردند. همانطور که انتظار میرفت، نتایج تکرار شدند: تغییرات مشابهی در متابولیسم چربی در بافت انسان مشاهده شد.
نتایج ما نشان میدهد که سلولهای باقیمانده حافظه oncogenic را حفظ میکنند که می توان آنها را برای توسعه داروها در برابر بیماریهای سرطان سینه مورد استفاده قرار داد .”
دانشمندان دیگر هم اکنون قادر خواهند بود این تفاوتهای سلولی را بررسی کرده و به پایین این که چگونه متابولیسم چربی ممکن است بر بازگشت سرطان تاثیر بگذارد ، دست یابند. کریستینا Havas، یکی از دانشمندان درگیر در پروژه فعلی، امیدهای بلندی دارد و میگوید: ” هر بیمار متفاوت است، نتایج ما نشان میدهد که متابولیسم چربی یک هدف درمانی هیجانانگیز برای کاهش وقوع سرطان سینه است .”
منبع: https://www.medicalnewstoday.com/articles/317464.php?sr